55
mikρες ζυθοποιιες
Αφιέρωμα
σμα για χρόνια και την περιορισμένη παραγωγή στη
χώρα μας και κάπως έτσι, μέχρι πρόσφατα, μόνο 4-5
εταιρείες δραστηριοποιούνταν στον συγκεκριμένο
κλάδο.
Μετά και από κάποιες συγχωνεύσεις μάλιστα, δημιουρ-
γήθηκαν δύο απόλυτα κυρίαρχοι της αγοράς, με
αμφότερους να βρίσκονται υπό των έλεγχο κορυφαίων
πολυεθνικών ομίλων. Πιο συγκεκριμένα, η Αθηναϊκή
Ζυθοποιία,
με ετικέτες όπως η Heineken, η Amstel και η
Άλφα,
ανήκει στον ολλανδικό κολοσσό της Heineken,
ενώ η Ολυμπιακή Ζυθοποιία που συγχωνεύθηκε πριν
μερικά χρόνια με τη Μύθος Ζυθοποιία διαθέτει
ετικέτες
όπως η Μύθος και η Φιξ,
ανήκει στην Carlsberg της
Δανίας.
Οι δυο τους λοιπόν, καταλαμβάνουν ακόμη και σήμερα,
ένα συνολικό μερίδιο ύψους πάνω από 80% της αγοράς,
με την Αθηναϊκή Ζυθοποιία να έχει περίπου το 54% και
την Ολυμπιακή Ζυθοποιία το 27% επί του εγχώριου τζί-
ρου. Σε αυτές έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια και
δύο ελληνικές ζυθοποιίες που αναπτύσσονται διαρκώς,
κερδίζοντας όλο και μεγαλύτερα μερίδια αγοράς. H
Ζυθοποιία Μακεδονίας-Θράκης και η Ελληνική Ζυθο-
ποιία Αταλάντης.
Οι δύο εταιρείες έχουν καταφέρει να καθιερώσουν την
παρουσία τους στην αγορά,
με αναγνωρίσιμα brands
όπως η Βεργίνα (ΖΜΘ) και η Pils Hellas (EZA),
φτάνο-
ντας έτσι και σε σημαντικά μερίδια της τάξης του 5%.
Κάπως έτσι, καλύπτεται ίσως και πάνω από το 90% των
πωλήσεων μπίρας στην Ελλάδα, με μόλις ένα 10% να
απομένει για τους υπόλοιπους παραγωγούς της χώρας.
Μάχη για την «ελληνικότητα» της μπίρας
Η κρίση στην Ελλάδα και η αποχώρηση από την ελλη-
νική αγορά, πολλών πολυεθνικών επιχειρήσεων, ήταν
ένας από τους λόγους που αύξησε την ανεργία στη χώρα
μας και «βύθισε» ακόμη περισσότερο τα οικονομικά της.
Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργήθηκε και μία νέα τάση, τόσο
στην ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων βασισμένων στην
ελληνική παραγωγή, όσο και μία «στροφή» των Ελλή-
νων προς την αγορά 100% ελληνικών προϊόντων, η
οποία μεταφραζόταν ουσιαστικά και σε στήριξη των
ελληνικών επιχειρήσεων και των Ελλήνων
παραγωγών.
Όσον αφορά τον κλάδο της μπίρας, η κυριαρχία των δύο
πολυεθνικών στην εγχώρια αγορά οδήγησε και σε μία
διαφορετική πολιτική για την ανάδειξη της «ελληνικό-
τητάς» τους. Αμφότερες προχώρησαν στο λανσάρισμα
νέων ή και στο επαναλανσάρισμα παραδοσιακών,
ελληνικών ετικετών, υποστηρίζοντας διαφημιστικά και
το γεγονός ότι η παραγωγή γίνεται στην Ελλάδα, από
ελληνικό κριθάρι.
Από την πλευρά τους οι δύο μεγάλες ελληνικές επιχει-
ρήσεις «αντεπιτέθηκαν», διαχωρίζοντας τα δικά τους
προϊόντα ως τις πραγματικά ελληνικές μπίρες και καυ-
τηριάζοντας το ολιγοπώλιο των μεγάλων και τις
πρακτικές τους στον τομέα του ανταγωνισμού (η Αθη-
ναϊκή Ζυθοποιία έχει κληθεί άλλωστε, να πληρώσει και
σχετικά πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ). Η Ελληνική
Ζυθοποιία Αταλάντης μάλιστα, «τρέχει» αυτό το διά-
στημα μια ολόκληρη καμπάνια με τίτλο «Διεκδικούμε
για την Ελλάδα», ενημερώνοντας τους καταναλωτές για
την κατάσταση στην αγορά και τη σημασία της στήριξης
στις ελληνικές ζυθοποιίες.
Ξέρετε ότι…
…μπίρα έπιναν και οι αρχαίοι Έλληνες; Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέ-
σματα του ερευνητικού προγράμματος PLANTCULT (ERC), που υλοποιείται
στο ΑΠΘ, οι κάτοικοι της προϊστορικής Ελλάδας, εκτός από κρασί, φέρονται
να παρασκεύαζαν και να κατανάλωναν και μπίρα. Τα ευρήματα κάνουν
λόγο για αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα φυτρωμένων σπόρων δημητριακών
και θραύσματα αλεσμένων δημητριακών από δύο οικι-
σμούς της Εποχής του Χαλκού: το Αρχοντικό στη
Μακεδονία και την Άργισσα στη Θεσσαλία. Η
πρακτική της ζυθοποίησης θα μπορούσε να
έχει φτάσει στην περιοχή του Αιγαίου μέσω
των επαφών με την ανατολική Μεσόγειο,
όπου ήταν ευρέως διαδεδομένη.
