55
παρουσίαση
μίνι μάρκετ
ότερα. Είδη πρώτης ανάγκης, όπως κονσέρβες, ζυμαρικά,
χαρτικά, απορρυπαντικά, λίγα απ’ όλα. Δεν έχω όμως την
ποσότητα που είχα παλιά, λόγω χαμηλότερης ζήτησης,
ύστερα από την οικονομική κρίση. Γιατί όταν έχεις μεγάλη
ποσότητα, είναι πιθανό να έχεις και χασούρα από αυτά τα
πράγματα, άλλο να έχει ημερομηνία λήξης, άλλο να έχει
χαλάσει, οπότε τα πετάς
».
Πολύ σημαντικό είναι να έχεις προϊόντα μπροστά στο
ταμείο. «
Παίζει ρόλο να το βλέπει το μάτι το προϊόν, ό,τι δεν
βλέπει δεν σ’ το ζητάει, γι’ αυτό σας λέω ότι παίζει πολύ
μεγάλο ρόλο η διαρρύθμιση του μαγαζιού
».
Όταν το μαγαζί του κ. Πανδή πήγαινε καλά, είχε αποφα-
σίσει να το επεκτείνει και να δημιουργήσει και ένα
μανάβικο, αλλά λόγω κενού στον τότε νόμο, σχετικά με
τις άδειες, αναγκάστηκε να το κλείσει. «
Συνέφερε τότε
πολύ, αλλά είχε κενό νόμου και το έκλεισα. Δεν μπορούσα
τότε, για παράδειγμα, να έχω τσιγάρα με ντομάτα μαζί. Τώρα
που επιτρέπεται το τυποποιημένο φρέσκο, σε συσκευασία
δηλαδή, είναι λίγο δύσκολο να δουλευτεί, όπως το χύμα. Η
τιμή είναι πολύ ακριβότερη και δεν θα είσαι ανταγωνιστικός,
έτσι δεν θα έρθει ο άλλος να το πάρει, γεγονός που σημαίνει
ότι θα έχεις πολύ φύρα
».
Σήμερα καλά ποσοστά αφήνουν συγκεκριμένα προϊό-
ντα, όπως μας λέει: «
Καλό κέρδος από τα προϊόντα
αφήνουν τα απορρυπαντικά, μπορεί να ακούγεται περί-
εργο, αλλά είναι παράλληλη αγορά τα περισσότερα. Εάν
είχα μεγάλη κίνηση, θα πήγαινα καλά. Έχω το Skip € 8 και
ο Σκλαβενίτης το έχει € 8,80. Βέβαια εγώ έχω δύο είδη, ο
Σκλαβενίτης τα έχει όλα. Στα 80 τετραγωνικά δεν μπορείς
να έχεις τέτοια ποικιλία. Καλό είναι να έχεις τα προϊόντα
συγκεντρωμένα και να τα βλέπει ο πελάτης αν γίνεται σχε-
δόν όλα. Επίσης, καλό κέρδος αφήνουν τα αναψυκτικά και
οι σοκολάτες
».
Οι γιορτές πλησιάζουν και πολλοί πελάτες αναζητούν
εποχιακά προϊόντα, όπως οι κουραμπιέδες και τα μελο-
μακάρονα. «
Τώρα στις γιορτές θα φέρω και αλκοόλ και
κουλούρια και κουραμπιέδες τυποποιημένους. Ένα μαγαζί
γενικότερα ό,τι φέρνει πουλάει. Αυτά όμως είναι που λέμε τα
έξτρα. Φανταστείτε ότι έχω και σταθερούς πελάτες σε ορι-
σμένα προϊόντα. Για παράδειγμα, στο γεμιστό μελομακάρονο
έχω ήδη παραγγελία πέντε κιλά. Γιατί ξέρουν ότι είναι πολύ
καλό και σε καλή τιμή. Παλιά δούλευα και χύμα κουλούρια
Φαίδωνα, χαλβά Χαΐτογλου ταψί και έφευγε. Τώρα δεν
μπορώ να τα έχω αυτά
».
Το πελατολόγιό του ήταν και παραμένει σταθερό, όμως
μετά την κρίση η διαφορά επήλθε στην κατανάλωση. «
Οι
πελάτες παλιά ψώνιζαν πολλά πράγματα και ας μην τα
είχαν στο μυαλό τους ή στη λίστα τους. Τώρα έρχονται για
συγκεκριμένο πράγμα και δεν θα πάρουν τίποτα άλλο, δεν
υπάρχει περίπτωση να πάρουν δεύτερο πράγμα
». Ακόμα
και οι παραδοσιακοί κράχτες δεν ισχύουν πλέον, όπως
τονίζει: «
Θα έρθει ο πελάτης για τσιγάρα, θα τα πάρει και
θα φύγει. Ο πελάτης πλέον όταν μπαίνει μέσα και έχει 10
ευρώ στην τσέπη, σκέφτεται ότι θα χαλάσει μόνο τα 4 για
τα τσιγάρα και αυτό κάνει. Μπαίνει τώρα το παιδί και
μαλώνει με τη μαμά του για ένα γαριδάκι, ενώ παλιά
έπαιρνε ό,τι ήθελε. Όλα γίνονται επειδή πλέον ο κόσμος
δεν έχει στην τσέπη του χρήματα και όταν δεν έχει χρή-
ματα, δεν γίνεται και κατανάλωση
».
Δεν μπορεί να υπολογίσει πόσοι πελάτες θα περάσουν
από το μαγαζί του, καθώς όπως μας είπε: «
Μπορεί να
έχεις ας πούμε 100 σταθερούς πελάτες, αλλά δεν μπορείς
να γνωρίζεις αν θα μπουν και οι 100 καθημερινά. Παλιά
εγώ στηριζόμουν πολύ και στο κολυμβητήριο που είναι
κοντά μου. Είχαμε πολλή κίνηση από εκεί, αλλά τώρα έχει
κοπεί και αυτό. Επίσης, η γειτονιά πλέον έχει γίνει γειτονιά
συνταξιούχων και επιπλέον έχει πέσει το ποσοστό του
«Τα προβλήματα δεν είναι πολλά,
αλλά είναι βασικά, είναι προβλήματα
επιβίωσης. Το να μπορείς να έχεις ένα
γεμάτο μαγαζί είναι καλό. Το να έχεις
μεγάλη γκάμα και ποικιλία για να καλύπτεις
την πελατεία σου είναι καλό, αλλά δεν
μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά οικονομικά».
