Fantastic! 2

Fantastic! 189 Ο δεύτερος μοναχός, Ηλιόδωρο τον έλεγαν, είχε πιά- σει τον Ρασπούτιν από τον ώμο και τον είχε τραβήξει πίσω, ενώ ο πατέρας του Γκεόργκι τους κοίταζε απορη- μένος, αδυνατώντας να καταλάβει τι είχε συμβεί με το γιο του και τους φιλοξενούμενούς του. «Αλήθεια!» τόνισε στο Μαύρο Βαρόνο ο Γκεόργκι. «Προσεύχομαι κάθε μέρα για τη νίκη μας, Πιοτρ Νικο- λάγεβιτς Βράνγκελ!» Ο λαμπτήρας τρεμόπαιξε και άναψε. Συνηθισμένα προβλήματα με το ηλεκτρικό ρεύμα. Το τρένο επιτέ- λους βγήκε από το τούνελ, στο απογευματινό ανοιξιά- τικο φως. Ο Βράνγκελ έβαλε την πίπα του στο στόμα του και χαμογέλασε. «Έλα, έχουμε ώρες μπροστά μας μέχρι το Βουκουρέ- στι, φέρε το σκάκι. Το πρωί θα αναχωρήσουμε για τη Σεβαστούπολη και τη διοίκηση του κυβερνητικού μας συνασπισμού με πλοίο». Ο Γκεόργκι έβγαλε από το σάκο το ταξιδιωτικό του σκάκι, που δίπλωνε, και τα τετράγωνά του είχαν μικρές ακίδες στις οποίες σφήνωναν τα πιόνια και παρέμεναν στη θέση τους στις αναταράξεις του τρένου. Έστησε τα πιόνια και ο Βράνγκελ γύρισε το ταμπλό για να πάρει τα μαύρα. «Ο Μαύρος Βαρόνος παίζει πάντα με τα μαύρα» τον πείραξε ο Γκεόργκι. «Πρόσεξε, Μιχάλεβιτς» του χαμο- γέλασε ο Βράνγκελ. «Μπορεί να μην είμαι ακόμη Αρχιστράτηγος, αλλά παραμένω ανώτερός σου.» «Μάλιστα, αρχηγέ» χαμογέλασε κι ο Γκεόργκι και κίνησε μπροστά το λευκό άλογο του βασιλιά του. Όσο ο Μαύρος Βαρόνος σχεδίαζε τις πρώτες κινήσεις στο μυαλό του, το βλέμμα του Γκεόργκι στάθηκε στα παράσημα του Βράνγκελ. Το πρώτο ήταν ο σταυρός του Αγίου Γεωργίου 4ης τάξεως, το υψηλότερο στρατιωτικό παράσημο της Ρωσικής Αυ- τοκρατορίας. Τον Οκτώβρη του 1914, ούτε έξι χρόνια πριν, ο Βράνγκελ ήταν ακόμη λοχαγός του ιππικού. Μό- λις είχε ξεκινήσει ο Μεγάλος Πόλεμος και είχε αναλάβει την πρώτη του ιππική ίλη. Κι όμως, στα ασταμάτητα χρόνια των πολέμων, είχε διακριθεί για την τόλμη του, τις επιθετικές τακτικές του στα πεδία μάχης και την αφοσίωση που ενέπνεε στους άντρες του, μέχρι να αποκτήσει τη φήμη του Μαύρου Βαρόνου. Ο Γκεόργκι τον ζήλευε κυρίως για το δεύτερο και σημαντικότερο παράσημο, των Διακεκριμένων Υπηρεσιών , παρότι είχε συμμετάσχει κι ο ίδιος σε εκείνη την τρελή εφόρμηση προς την οχυρωμένη γενέτειρά του. Ήταν Ιούλης του 1919 και η στρατηγική πόλη του Βόλγα, η Τσαριτσίν, πολιορκούνταν ανεπιτυχώς για ένα χρόνο. Τόσο οι μπολσεβίκοι όσο και Λευκός Στρατός με τους συμμά- χους του έριχναν τις δυνάμεις τους γύρω από την πόλη όπου είχε γεννηθεί και μεγαλώσει ο Γκεόργκι. Η πόλη ήταν σιδηροδρομικός κόμβος και η κατοχή της άνοιγε το δρόμο για την κατάληψη της Μόσχας. Μια ίλη βρε- τανικών τεθωρακισμένων τους υποστήριζε, κάτω από τη διοίκηση του Ταγματάρχη Κάμερον Μπρους, όπως και πενήντα χιλιάδες Κοζάκοι του Κράσνοβ. Από την άλλη, η διοίκηση των μπολσεβίκων είχε αλλάξει από τον Σνεσάρεβ στον Τρότσκι, στον Στάλιν και ξανά πάλι στον Τρότσκι, κάτω από τις ασταμάτητες κομματικές ίντριγκες των κομουνιστών, με τον Στάλιν να οδηγεί στη φυλακή τον Σνεσάρεβ με τις ευλογίες του Τρότσκι. Η πόλη του Γκεόργκι ήταν βαριά οχυρωμένη από τους μπολσεβίκους, με ισχυρό πυροβολικό να εμπο- δίζει την προσέγγισή τους. Το πλεονέκτημα του επί- λεκτου ρωσικού ιππικού τους ακυρωνόταν από εκα- τοντάδες μέτρα συρμάτων τεντωμένων περιμετρικά της πόλης, για να κομματιάζουν τα πόδια των αλόγων τους. Η χρήση των τεθωρακισμένων και η πολεμική συμπεριφορά τους δεν ήταν γνωστή στους εχθρούς, καθώς ήταν ένα καινούργιο είδος όπλου, και ο Μαύρος Βαρόνος είχε προτείνει στο Βρετανό σύμμαχό τους να τα αξιοποιήσουν σε ένα παράτολμο σχέδιο επίθεσης. Δύο τανκς, το ένα με τον ταγματάρχη Μπρους στον πυργίσκο του και το άλλο με τον υποστράτηγο Βράν- γκελ, ξεκίνησαν μια απίθανη εφόρμηση, απευθείας προς τις οχυρώσεις της Τσαριτσίν, με το Μαύρο Βα- ρόνο να σείει στον αέρα το ιππικό του ξίφος. Ο ίδιος, ο λοχαγός ιππικού Γκεόργκι Μιχάλεβιτς, βρισκόταν σε εκείνο το δεύτερο τανκ, δίπλα από τη θυρίδα του οδη- γού, και προσευχόταν για τη σωτηρία τους. Οι σφαίρες των μπολσεβίκων χτυπούσαν ασταμά- τητα το άρμα τους και ο θόρυβος ήταν δαιμονικός! Σαν άγριες μεταλλικές σφίγγες που προσπαθούσαν μανιασμένα να τρυπήσουν τη θωράκιση και να κομ- ματιάσουν τις σάρκες τους. Οι οβίδες έσκαγαν πυκνές γύρω τους και, σαν από θαύμα, καμία δεν πετύχαινε το στόχο της. Διακόσια μέτρα πίσω τους κάλπαζαν, αλα- λάζοντας, οι επίλεκτοι Κοζάκοι του Δον Κράσνοβ, ενώ εκείνοι, με τα τανκς τους, εφορμούσαν στα τυφλά, κα- θώς οι οδηγοί τους αδυνατούσαν να δουν καθαρά από τα σύννεφα χώματος και καπνών γύρω τους. Μέχρι που είχαν ακούσει, και σχεδόν είχαν νιώσει, το τανκ τους να σπάει τα αμυντικά συρματόσχοινα των οχυ- ρώσεων, ελευθερώνοντας το δρόμο για την εφόρμηση του ιππικού τους. Ο Γκεόργκι κοίταξε το λευκό ξύλινο άλογό του που ξεκινούσε τη μοναχική του εφόρμηση κατά του στρατού του Μαύρου Βαρόνου. Ο Βράνγκελ απάντησε συντηρητικά ανοίγοντας το πιονάκι του βα- σιλιά του. Ο Γκεόργκι ξεδίπλωσε στο μυαλό του έναν ιστό κινήσεων που θα μπορούσαν να επιλέξουν. Σε κάθε αρχή του παιχνιδιού οι επιλογές ήταν πολλές και όσο η παρτίδα εξελισσόταν τόσο τα περιθώρια στένευ- αν, διαμορφώνοντας ποτάμια ροής συνδυασμών, που δύσκολα θα συναντούσε το ένα το άλλο… Κ ι όμως, στα ασταμάτητα χρόνια των πολέμων, είχε διακριθεί για την τόλμη του, τις επιθετικές τακτικές του στα πεδία μάχης και την αφοσίωση που ενέπνεε στους άντρες του, μέχρι να αποκτήσει τη φήμη του Μαύρου Βαρόνου.