Fantastic! 2

Fantastic! 187 Αλήθεια, πόσο μακρύ ήταν αυτό το τούνελ; Πίσω του το άνοιγμα και η πρόσβασή του στο φως ήταν πια πολύ μακρινά. Ο Ντσορτζ μείωσε το ρυθμό του για να ελέγ- ξει την αναπνοή του και τράβηξε το σπάθιο , το βυζα- ντινό του ξίφος. Η σήραγγα είχε δεν είχε πλάτος τρία μέτρα και θα δυσκολευόταν στη χρήση του μακριού του όπλου. Τα γυναικεία γέλια δυνάμωναν όσο πλησίαζε προς το φως. Σκιές έδειχναν να χορεύουν στο βάθος. Όργια των αιρετικών , σκέφτηκε ο Ντσορτζ και προετοιμάστη- κε να αντιμετωπίσει τυχόν διαβολικούς πειρασμούς. Αδυνατούσε να κατανοήσει πώς ήταν δυνατόν κάποιοι άνθρωποι να αποδιώχνουν τη Θεία Χάρη και να στρέ- φονται προς σκοτεινές δοξασίες και προλήψεις. Η μη- τέρα του, η Ουρανία, είχε φροντίσει για τη μόρφωσή του από Έλληνες διδασκάλους θεολόγους. Το φως και η ομορφιά των ιδεών μέσα στις γραφές του χριστιανι- σμού ήταν ασύγκριτα. Παρασυρμένος από τις σκέψεις του, ο Ντσορτζ βρέθηκε στο τέλος της σήραγγας και στην αρχή μιας πλατιάς σπηλιάς, κυκλικής σαν μια μικρή υπόγεια πλατεία. Τίναξε το κεφάλι του για να αποδιώξει τη ζαλάδα και την υπνηλία που τον είχαν κυριεύσει. Στο κέντρο της σπηλιάς, λευκοκίτρινες φλόγες ξε- πηδούσαν από ένα μεταλλικό τρί- ποδο που φώτιζε ένα μαρμάρινο άγαλμα ενός γυμνού νέου. Το δεξί χέρι του αγάλματος ήταν υψωμένο σαν να ευλογούσε και το κεφάλι με τις μαρμάρινες μπού- κλες ήταν στεφανωμένο με αμπελόφυλλα. Δεκάδες άνθρωποι χόρευαν γυμνοί γύρω από το άγαλμα, ψέλ- νοντας και γελώντας, ενώ η μυρωδιά του κρασιού και του μούστου πλημμύριζε τα ρουθούνια του. Οι σκιές των χορευτών τρεμόπαιζαν μακριές στο έδαφος και στα τοιχώματα της σπηλιάς χάρη σ’ ένα απόκοσμο φως που δεν έμοιαζε με απλή φωτιά. Μια νεαρή, όμορφη γυναίκα πλησίασε προς το μέρος του με χορευτικό βηματισμό. Το βλέμμα του Ντσορτζ μαγνητίστηκε από τα στήθη της, που τινάζονταν, μια μες στη σκιά και μια λαμπερά από το φως πίσω της. «Έλα, πολεμιστή, στη γιορτή μας!» του είπε με κελα- ριστή φωνή στα σλάβικα και σήκωσε το δεξί της χέρι. Ο Ντσορτζ δεν τόλμησε να την κοιτάξει κατά πρόσωπο και το βλέμμα του ακολούθησε το χέρι της. Κρατούσε ένα μεγάλο τσαμπί σταφύλι με κατάμαυρες ρόγες και του το πρότεινε. Το αγνόησε. Έπιασε το σπάθιο με τα δυο του χέρια και το σήκωσε ως εμπόδιο, ανάμεσά τους. Εκείνος κατάφρακτος, πάνοπλος και αγριεμένος. Εκείνη χαρούμενη και γυμνή, εντελώς ! Οπλισμένη μό- νο με ένα τσαμπί σταφύλι. Σήκωσε το βλέμμα του και την αντίκρισε. Το πρόσωπό της στενό, το σαγόνι της μυτερό, η μύτη της κάπως γαμψή και στα πεταχτά της μαγουλά κολλημένες μαύρες ιδρωμένες μπούκλες. Όμορφη, με άγρια σλάβικη ομορφιά. Τα μάτια της λαμπερά και κατάμαυρα. Σατανικά ! Εκείνη σήκωσε και το αριστερό της χέρι, άνοιξε την παλάμη της και του φύσηξε κατά πρόσωπο μια λαμπε- ρή σκόνη. Ο Ντσορτζ, αιφνιδιασμένος, πήρε μια κοφτή αναπνοή και αισθάνθηκε ένα κάψιμο στο φάρυγγά του. Ένιωσε τα χέρια του να χαλαρώνουν και να χάνει το κράτημα του όπλου του. Αντιστάθηκε και ένιωσε ένα διαπεραστικό πόνο στο κεφάλι του. Έσφιξε το σπάθιο και τίναξε τα χέρια του σε μια γνώριμη καμπύλη τρο- χιά. Έκπληκτος είδε τη βαριά του λεπίδα να κόβει και τα δύο προτεταμένα χέρια μπροστά του. Σαν σε αργή κίνηση δυο παλάμες και ένα τσαμπί σταφύλι στριφο- γύρισαν. Μικροί πίδακες αίματος τινάχθηκαν από τα κολοβά άκρα, λούζοντάς τον στο πρόσωπο, ενώ η κο- πέλα ούρλιαζε. Ο πόνος στο κεφάλι του δυνάμωσε και αισθανόταν τα μάτια του να πρήζονται. Ένα βουητό οργής ξέσπασε μες στη σπηλιά και δεκάδες μορφές κι- νήθηκαν προς το μέρος του. Ο Ντσορτζ πισωπάτησε προς το τούνελ για να προ- στατέψει τα νώτα του. Το βλέμμα του είχε θολώσει και ο πόνος απλωνόταν στα μάτια του με αλλεπάλληλες σουβλιές. Μπροστά του οι γυμνές σκιές πύκνωναν. Σατανικές μορφές που μούγκριζαν ! Κάποιες από αυτές άπλωναν σκιές με κέρατα και με τραγόποδα. Σπάθισε δεξιά και αριστερά. Τα περισσότερα χτυπή- ματα έβρισκαν αέρα, αλλά κάποια έκοβαν σάρκες. Τα ουρλιαχτά πια πλημμύριζαν το κεφάλι του και έντονοι πόνοι διαπερνούσαν το στήθος του. Ο Ντσορτζ κοίταξε προς τα κάτω. Κλαδιά με φυλλαράκια διαπερνούσαν τη βαριά πανοπλία του. Παραπάτησε από τους αφόρητους πόνους που διαπερνούσαν το στήθος του. Το φως είχε γίνει έντονο λευκόχρυσο και του έκαιγε τα μάτια. Τη στιγμή που κατέρρεε, ένας έντονος ήχος, σαν από ένα κέρας, ξεχύθηκε στη σπηλιά. Ο πόνος στο στήθος και στο κεφάλι του δυνάμωσε κι ύστερα έσβησε κι εκείνος κατέρρευσε στο έδαφος με το πρόσωπο. * * * Ο πόνος διαπέρασε τα μάτια του Γκεόργκι και το στήθος του αντέδρασε με έντονο βήχα. Ο διαπεραστι- κός ήχος της σειρήνας του τρένου σχεδόν τον πόνεσε και αισθάνθηκε τα μάτια του έτοιμα να σκάσουν. Τι- νάχτηκε καθιστός στην ξύλινη κουκέτα, βήχοντας από τον καπνό του τρένου που γέμιζε την καμπίνα τους, εισβάλοντας από το ανοιχτό παράθυρο. Προτού καν προλάβει να ξυπνήσει, τα πάντα σκοτεί- νιασαν. Έμπαιναν σε τούνελ! Ο πόνος στο κεφάλι του δυνάμωσε και αισθανόταν τα μάτια του να πρήζονται. Ένα βουητό οργής ξέσπασε μες στη σπηλιά και δεκάδες μορφές κινήθηκαν προς το μέρος του.