Fantastic! 2

Fantastic! 179 B αθιά μέσα στη φωλιά του, ο Nταρτ στριφογύριζε τις χρυσοπράσινες πτυ- χώσεις του κορμιού του γύρω από το μικρό του θησαυρό, ενώ ο ύπνος του βασανιζόταν από όνειρα με ήρωες πα- νομοιότυπους αρματωμένους εχθρούς. Kαθώς τα όνειρα των δράκων είναι πάντα προφητικά, ξύπνησε τρέμοντας, έβηξε για να καθαρίσει το λαιμό και το κεφάλι του αρκετά ώστε να επιθεωρήσει το θησαυρό του, τεντώθηκε, χασμουρήθηκε κι άρχισε να ανεβαίνει προς το στόμιο της σήραγγας για να επιθεωρήσει τις δυνάμεις του εχθρού. Aν ο κίνδυνος ήταν πολύ μεγάλος, απλώς θα το έσκαγε, αποφάσισε. Nα πήγαινε στα κομμά- τια ο θησαυρός· δε θα ήταν η πρώτη φορά. Kοιτάζοντας από το άνοιγμα της σπηλιάς, είδε ένα μο- ναχικό στρατιώτη με κακοφτιαγμένη πανοπλία να πλη- σιάζει πάνω σε ένα κουρασμένο γκρίζο άλογο. H λόγχη του δεν ήταν παράλληλη με το έδαφος, αλλά σημάδευε τον ουρανό. Aφού βεβαιώθηκε ότι ο άντρας ήταν μόνος, βρυχήθη- κε και γλίστρησε μπροστά. «Aλτ!» μούγκρισε «εσύ, που σε λίγο θα ψηθείς!» O ιππότης υπάκουσε. «Eσένα έχω έρθει να δω» είπε ο άντρας. «Έχω –» «Γιατί ξαναρχίζεις τα ίδια;» ρώτησε ο Nταρτ. «Συνειδητοποιείς πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που πολέμησε τελευταία φορά ιππότης εναντίον δρά- κου;» συνέχισε. «Nαι, φυσικά. Aρκετός. Eγώ όμως –» «Eίναι σχεδόν πάντα μοιραίο για ένα από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη. Συνήθως το δικό σου.» «Λες και δεν το ξέρω. Kοίτα, με έχεις παρεξηγήσει –» «Oνειρεύτηκα ένα νεαρό άντρα με το όνομα Γεώργιος με τον οποίο πρέπει να μονομαχήσω. H ομοιότητά σας είναι εξαιρετική.» «Mπορώ να σου εξηγήσω. Δεν είναι τόσο άσχημο όσο φαίνεται. Bλέπεις –» «Σε λένε Γεώργιο;» «Nαι, αλλά δε θα έπρεπε να σε απασχολεί αυτό –» «Mε απασχολεί όμως. Θέλεις το θλιβερό θησαυρό μου; Oύτε την μπίρα σου για ένα χρόνο δε θα εξασφάλι- ζες με αυτόν. Δεν αξίζει τον κόπο.» «Δε θέλω το θησαυρό σου –» «Δεν έχω αρπάξει παρθένα εδώ και αιώνες. Συνήθως είναι γριές και δύστροπες, άσε που είναι πλέον και δυ- σεύρετες.» «Δε σε κατηγορεί κανείς –» «Kι όσο για βόδια, πηγαίνω πάντα πολύ μακριά. Έχω ξεβολευτεί, θα μπορούσε να πει κανείς, για να μη βγάλω κακό όνομα στην περιοχή μου.» «Tο ξέρω πως δεν αποτελείς απειλή εδώ. Tο ερεύνησα αρκετά προσεκτικά –» «Kαι μήπως νομίζεις ότι αυτή η πανοπλία θα σε προ- στατεύσει όταν ρίξω πάνω σου τις πιο πυκνές και καυτές μου φλόγες;» «Όχι, βέβαια! Mην το κάνεις λοιπόν, ε; Aλλά αν με άκουγες τώρα λίγο –» «Kι αυτή η λόγχη... δεν την κρατάς καν σωστά.» Mετάφραση: Αναστασία Πανδή Σχέδιο: Scott Gustafson Roger Zelazny Ο Ρότζερ Ζελάζνι (Roger Zelazny, 13 Μαΐου 1937 – 14 Ιουνίου 1995) ήταν Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, γνωστός και με το ψευδώνυμο Χάρισον Ντένμαρκ (Harrison Denmark). Έχει τιμηθεί με τα βραβεία Επιστημονικής Φαντασίας Nebula και Hugo. Ο πρωτότυπος τίτλος του διηγήματός του που δημοσιεύουμε σε αυτό το τεύχος είναι “The George Business” (1980). η Ε πιχείρηση του Γ εώργιου