Fantastic! 1

Fantastic! 149 T α λεφτά ήταν ο λόγος που έφερε τον Mα- νουέ Nάντι σε αυτό το τεχνικό έργο. Aκόμα και στα 2134 μ.X., πέντε δολάρια την ώρα ήταν καλή αμοιβή, και επιπλέον δε θα είχε τρόπο να την ξοδέψει όσο καιρό θα δού- λευε. Θα του παρείχαν τα πάντα: στέγη, μά- σα, ρούχα, είδη υγιεινής, ιατρική περίθαλψη, τσιγάρα, ακόμα κι ένα ημερήσιο δελτίο για πόσιμο οινόπνευμα εκατόν ογδόντα βαθμών, που το απέσταζαν επιτόπου στον Άρη από ζυμωμένα ντόπια βρύα, ως καύσιμο για τα σκάφη. Λογάριαζε ότι, αν δεν έμπλεκε με το μπαρμπούτι, το τέλος του πενταετούς συμβολαίου του θα τον έβρισκε με πενήντα χιλιάδες δολάρια στην τράπεζα – θα επέστρεφε στη Γη και θα έβγαινε στη σύ- νταξη στα είκοσι τέσσερά του. Ήθελε να ταξιδέψει, να δει τις μακρινές γωνιές του πλανήτη: τους παράξενους πολιτισμούς, τους απλούς λαούς, τις μικρές κωμοπό- λεις, τις ερήμους, τα βουνά, τις ζούγκλες – γιατί, ως τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στον Άρη, ούτε διακό- σια χιλιόμετρα δεν είχε ξεμακρύνει από το Θέρο ντε Πάσκο, τη γενέτειρά του στο Περού. Mες στην ψύχρα της αρειανής νύχτας, μεγάλος καημός τον τύλιγε, όταν η παγερή ομίχλη αραίωνε και αποκάλυπτε το μαύρο, χαρακωμένο από λάμψεις ουρανό και τη γαλαζοπράσινη Γη, την πατρίδα του. “Elmundo de mi carne, de mi alma” συλλογιζόταν – ωστόσο, ήταν τόσο μικρό το τμήμα της που είχε δει, ώστε πολλοί από τους τόπους της θα του φαίνο- νταν πιο αλλόκοτοι και ξένοι απ’ όσο οι ομοιόμορφα άσχημοι ορίζοντες του Άρη. Aυτά ποθούσε να δει: τα ηφαίστεια του Νότιου Ειρηνικού, τα τερατώδη βουνά του Θιβέτ, τους τσιμεντένιους Kύκλωπες της Nέας Yόρκης, τους ραδιενεργούς κρατήρες της Pωσίας, τα τεχνητά νησιά της Σινικής Θάλασσας, το Mαύρο Δά- σος, τον Γάγγη, το Γκραν Kάνιον, μα, πάνω από όλα, τα έργα της ανθρώπινης τέχνης: τις πυραμίδες, τους γοτθικούς ναούς της Eυρώπης, τη Notre Dame du Chartres και τον Kαθεδρικό Nαό του Aγίου Πέτρου, τα θαυμαστά πλακόστρωτα του Aντικάπρι. Όμως το όνειρο ήθελε ακόμα πολύ μόχθο για να γίνει πραγμα- τικότητα. O Mανουέ ήταν μεγαλόσωμο παλικάρι, χοντροκόκα- λο και καμωμένο για βαριά δουλειά, έξυπνο κατά έναν απλό, μηχανικό τρόπο. Είχε μια μελαγχολική, καλο- συνάτη ιδιοσυγκρασία, που τον βοηθούσε να δέχεται αδιαμαρτύρητα την κοροϊδία από τους επιστάτες, που η ανάσα τους βρομοκοπούσε ουίσκι, κι από τους αετο- μάτες μηχανικούς, που έβγαζαν δέκα δολάρια την ώρα και όλο έβρισκαν τρόπους να κονομάνε κάτι παραπά- νω, νόμιμα ή παράνομα. Mετάφραση: Γιάννης Aνδρέου Σχέδιο: Νίκος Γιαμαλάκης Walter Miller Jr * * O τίτλος είναι παρμένος από το λατινικό Πιστεύω: “Crucifixus etiam pro nobis…” («Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών…»). Tο διήγημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό “Astounding Science Fiction” το Φεβρουάριο του 1953. O Walter M. Miller, Jr., γεννημένος το 1923, έγινε διάσημος για το μυθιστόρημά του A Canticle for Leibowitz . Tου έχει απονεμηθεί το Βραβείο Hugo και θεωρείται ένας από τους συγγραφείς που άσκησαν εξαιρετική επίδραση στην εξέλιξη της επιστημονικής φαντασίας.